Συγκομιδή των φύλλων
Όπως και στις φυτείες ή στις μεγάλες καλλιεργητικές εκτάσεις, το μάζεμα των φύλλων γίνεται με τα χέρια. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι δεν πρέπει να κόβουμε όλα τα φύλλα, γιατί τα φύλλα διατηρούν το νερό και τα θρεπτικά συστατικά όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για το φυτό. Γι' αυτό το λόγο, το υπερβολικό κόψιμο μπορεί να είναι σε βάρος της επιβίωσης του φυτού.
Αν και οι περισσότεροι επαγγελματίες καλλιεργητές της αλόης θεωρούν ότι τα φύλλα πρέπει να έχουν μήκος περίπου 90 εκ. έτσι ώστε οι θεραπευτικές τους ιδιότητες να είναι πράγματι αποτελεσματικές, τα οικιακά φυτά μπορούμε να αρχίσουμε να τα χρησιμοποιούμε όταν το μήκος των φύλλων φτάσει τα 30 εκ., αφού, αν το φυτό βρίσκεται σε γλάστρα, το μέγεθός του θα είναι πάντα μικρότερο από το μέγεθος των φυτών που μεγαλώνουν στο έδαφος. Αυτό το ιδανικό μήκος επιτυγχάνεται συνήθως μετά το τρίτο έτος, όταν το φυτό είναι ήδη ώριμο και η σύνθεση του ζελέ του έχει φτάσει στο κατάλληλο επίπεδο.
Έτσι, μέχρι το φυτό να φτάσει στην ωριμότητά του, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να το καθαρίζουμε αφαιρώντας τα μαραμένα φύλλα (τα εξωτερικά), τα άνθη και τους σπόρους, με σκοπό να βελτιώσουμε την ποιότητα της τελικής παραγωγής. Ο βασικός εχθρός της αλόης είναι οι μύκητες, αφού μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες στο φυτό. Έτσι, πρέπει να αποστραγγίζουμε καλά το έδαφος και να μην αυξάνουμε το πότισμα για να επιταχύνουμε την ανάπτυξη του φυτού.
Η πρώτη συγκομιδή των φύλλων γίνεται τον Ιούνιο, για να απομακρυνθούν όλα τα χαλασμένα φύλλα. Έτσι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο εκείνα τα φύλλα που δεν θα βελτιώσουν την παραγωγή με το πέρασμα του χρόνου, αφού αν μείνουν στο φυτό θα βλάψουν την ανάπτυξη των υπολοίπων.
Κατά τη δεύτερη συγκομιδή, που γίνεται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου, το φυτό βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση του κύκλου ζωής του και όλες οι κλιματικές συνθήκες είναι ευνοϊκές. Τα φύλλα του φυτού επίσης βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση από άποψη ποιότητας και απόδοσης.
Κατά την τελευταία συγκομιδή, όταν αρχίζει η εποχή ψύχους, πρέπει να μαζευτούν όλα τα φύλλα που πληρούν τις απαιτούμενες συνθήκες, αλλά φροντίζοντας να μην αφήσουμε το φυτό έξω, γιατί σε αυτήν την κατάσταση θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει τις αντίξοες κλιματικές συνθήκες.
Από τα φύλλα βγάζουμε το σαρκώδες μέρος, το άχρωμο και άοσμο βλεννώδες υλικό. Πρόκειται για τη διαφανή και παχύρρευστη ζελατίνη από την οποία αποτελείται το εσωτερικό του φύλλου και περιέχει τις βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β3, Β6, C, E και φολικό οξύ. Επιπλέον περιέχει μέταλλα, πεπτικά ένζυμα, βασικά αμινοξέα και πολυσακχαρίτες που διεγείρουν την ανάπτυξη των ιστών και την κυτταρική αναγέννηση.
Τα φύλλα που θα επιλέξουμε για να τα χρησιμοποιήσουμε για τις ιδιότητές τους, πρέπει να πληρούν μια σειρά προδιαγραφών ποιότητας, τις οποίες μπορούμε να ελέγξουμε βάσει της όψης και του σχήματός τους: τα φύλλα πρέπει να είναι πράσινου χρώματος, χωρίς κηλίδες ή ατέλειες, και να έχουν τις συγκεκριμένες διαστάσεις που χαρακτηρίζουν τα ενήλικα φυτά.
Οι ελάχιστες διαστάσεις για ένα ενήλικο φυτό είναι:
* Ύψος: 30 εκ.
* Πλάτος: 10 εκ.
* Πάχος: 2,25 εκ.
* Βάρος: 500 γρ.
Τα φύλλα πρέπει να κόβονται από τη βάση τους, με μια μικρή τομή και πιέζοντας το φύλλο με μια μικρή περιστροφή μέχρι να αφαιρεθεί. Ουσιαστικά το φύλλο δεν το κόβουμε, το "τσιμπάμε" με ένα μαχαίρι στην μία άκρη και έπειτα το τραβάμε προς το πλάι (όπως αφαιρούμε τα φύλλα μιας αγκινάρας).
Πηγή: aloeveraplants
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου