Επιστημονικές μελέτες και έρευνες για την αλόη βέρα

Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια έκρηξη στην έρευνα για την Αλόη και τις εφαρμογές της στους ανθρώπους και τα ζώα.

Ο καθηγητής της Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ο προϊστάμενος του ερευνητικού εργαστηρίου του Βόρειου Τέξας Ιvan Danhof, έδειξαν το 1984, ότι η εφαρμογή του Τζέλ Αλόης στο δέρμα επιταχύνει τους ινοβλάστες. Οι ινοβλάστες βοηθούν στην παραγωγή του κολλαγόνου που είναι η πρωτεΐνη που ελέγχει τη διαδικασία γήρανσης του δέρματος και τις ρυτίδες, (με το πέρασμα του χρόνου, αρχίζει το κολλαγόνο να εξαφανίζεται από το δέρμα, προκαλώντας τις ρυτίδες). Το Αλόη Τζέλ προστατεύει τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος βοηθώντας να αναδομηθούν τα κύτταρα της επιδερμίδας. Εμφάνισε περαιτέρω ενυδατικές ιδιότητες με την ένδειξη ότι το δέρμα απορροφά την υγρασία από το τζελ τρεις έως τέσσερις φορές γρηγορότερα από το νερό.

Μια έκθεση του 1987 δείχνει ότι μια ένωση -acemannon- που βρίσκεται στην Αλόη φαίνεται να έχει μερικές αξιοπρόσεκτες ιδιότητες ενάντια στους ιούς. Ακόμη και όταν πρόκειται για τον ΗIV (ο ιός που οδηγεί συχνά στο ΑΙDS) ο Dr Reg McDaniel δήλωσε: Φαίνεται ότι το carrisyn (σημείωση: το carrisyn είναι το εμπορικό όνομα του acemannon που κατοχυρώνεται με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τα Carrington Laboratories) εξουδετερώνει τον ιό του ΑΙDS αποτρέποντας το πρωτεϊνικό κάλυμμα από την ένωση με τα Τ4 κύτταρα".

Τον ίδιο χρόνο οι ερευνητές στον Καναδά απομόνωσαν acemannon για τις μελέτες τους. Από τότε, οι κλινικές δοκιμές στους ανθρώπους που ζουν με το ΑΙDS έχουν δείξει ότι το acemannon επαναφέρει το φυσικό αμυντικό (ανοσοποιητικό) σύστημα του σώματος και μπορεί έτσι να σταματήσει την πρόοδο του ΗIV.

Ο Dr Lee Cowden (Ντάλλας, Τέξας) παρατήρησε ότι πολλές παθήσεις καταπολεμούνται με κατανάλωση του χυμού Αλόης. Όπως: ελκωτική κολίτιδα, προβλήματα στον οισοφάγο, πεπτικό έλκος, ρευματική αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, στοματικά τραύματα και πονόλαιμοι.

Ο Dr. Robert H. Davis (φυσιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια ) πραγματοποίησε έρευνες για την Αλόη από την αρχή της δεκαετίας του 70. Σε εργαστηριακές δοκιμές με ζώα τα συμπεράσματα του περιέλαβαν τα αποτελέσματα ότι η Αλόη μπορεί να αποτρέψει και να σταματήσει την αρθρίτιδα, να βελτιώσει τη θεραπεία πληγών, να εμποδίσει τον πόνο, να εμποδίσει τα εγκαύματα, να αποκαταστήσει την ανάπτυξη των οστών και να ενεργήσει ως μέσο για τη μεταφορά των θρεπτικών ουσιών στο σώμα. Ο Dr. Davis δήλωσε ότι "η Αλόη Βέρα περιέχει τον μέγιστο αριθμό ενεργών ουσιών από οποιαδήποτε φυτά έχω εξετάσει". Η Αλόη είναι επίσης γνωστή γιατί διευκολύνει την απορρόφηση των βιταμινών και άλλων θρεπτικών ουσιών από τα έντερα.

Ο Dr. B. Frielander (Σαν Ντιέγκο. Καλιφόρνια. ΗΠΑ). διατροφολόγος σημείωσε ότι ασθενείς με χρόνια προβλήματα κολεού, συμπεριλαμβανομένης της δυσκοιλιότητας, των αιμορροΐδων, της κολίτιδας και της νόσου Crohn ωφελήθηκαν από την κατανάλωοη χυμού Αλόης ως μέρος ενός θεραπευτικού προγράμματος. Σημείωσε ότι ακόμη και το χρώμα στο πρόσωπο τους φάνηκε καλύτερο!

Οι φλεγμονώδεις ασθένειες εντέρων, το έλκος, η κολίτιδα κάνουν το παχύ έντερο ευερέθιστο και πληγωμένο, οδηγώντας στην αιματηρή διάρροια, σε κοιλιακές κράμπες και τον πυρετό. Η κολίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί στους ασθενείς με σύνδρομο Crohn έναν χρόνιο ερεθισμό. Η Αλόη, όταν πίνεται, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε τέτοιες περιπτώσεις, αναφέρουν οι ερευνητές.

Το Ειδησεογραφικό πρακτορείο ειδήσεων REUTERS ανάφερε τον Νοέμβριο του 2001: ο Melov σε μελέτη, δημοσιευμένη στο περιοδικό νευρολογίας, εμφάνισε για πρώτη φορά το φάρμακο ως αντιοξειδωτικό, κάνοντας ένα θηλαστικό να ζήσει περισσότερο. Τα αντιοξειδωτικά περιλαμβάνουν τη βιταμίνη C και Ε. Τα ποντίκια στη μελέτη Μelov επιλέχτηκαν γενετικά για να υποβληθούν στο πείραμα. Τα ποντίκια που έλαβαν τα αντιοξειδωτικά φάρμακα έζησαν τέσσερις φορές περισσότερο από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής τους. Ο Μelov εξήγησε ότι τα αντιοξειδωτικά λειτουργούν έτσι ώστε να εξουδετερώνουν τις αποκαλούμενες ελεύθερες ρίζες που καταστρέφουν τα κύτταρα του οργανισμού. Η Αλόη επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης. "Οι αντιοξειδωτικές ουσίες τετραπλασιάζουν τη διάρκεια ζωής των ποντικών", αναφέρεται σε μελέτη από τον Μichael Kahn, την 1η Νοεμβρίου 2001.

Η Αλόη Βέρα είναι μια από τις πιο ισχυρές πηγές βιταμινών Ε και C και είναι η μόνη φυτική πηγή της βιταμίνης Β - 12 (άλλες πηγές είναι ζωικές πηγές).

Είναι βεβαίως ελπιδοφόρο ότι η Αλόη Βέρα προσφέρει αυτές τις βιταμίνες και πάνω από 200 άλλες ευεργετικές ουσίες, βιταμίνες, ένζυμα, ανόργανα άλατα και ενώσεις.

Το Αλόη Τζέλ ενεργεί επίσης ως ήπιο καθαρτικό και δεδομένου ότι οι περισσότεροι ασθενείς πεπτικών ελκών είναι επίσης δυσκοίλιοι, εκπληρεί αυτόν τον όρο επίσης. Τα πειράματα που έγιναν στους ασθενείς με έλκη στη Φλώριδα το 1962, όπως αναφέρεται στο περιοδικό Α.Ο.ΕΙ, Vol 62 Απρίλιος 1963 έδειξαν ότι η κλινική διαχείριση του γαλακτώματος Αλόης Τζέλ οδήγησε στη μόνιμη ανακούφιση για 94% των ασθενών με έλκος που βρίσκονται σ' αυτήν την κατάσταση για μια εκτεταμένη χρονική περίοδο. Η κλινική χρήση του Αλόη Τζέλ για τη θεραπεία ελκών είναι σχετικά πρόσφατη.
Οι ιδιότητες που το καθιστούν πολύτιμο γι' αυτόν το λόγο, το κάνουν επίσης μια θαυμαστή θεραπεία για τα εγκαύματα. Η ιατρική έρευνα γι αυτήν την ιδιότητα της Αλόης έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '30, σε περιπτώσεις που οι υπεριώδεις ακτινοβολίες οδήγησαν σε επίπονα εγκαύματα παραμόρφωσης. Το φρέσκο πήκτωμα χρησιμοποιήθηκε για να προωθήσει τη θεραπεία του τραυματισμένου ιστού.

Σε κλινικές μελέτες από τον παθολόγο Η.R. ΜcDaniel για την χρήση της Αλόης εσωτερικά και εξωτερικά στον οργανισμό δόθηκε λύση στα παρακάτω προβλήματα:
Εκδορές, Ακμή, Ακτινική Κεράτωση, ΑΙDS. Αλλεργική Αντίδραση, Αρθρίτιδα. Ερεθισμοί, Μώλωπες - Μελανιές, Εγκαύματα, Σκασίματα, Κρυοπαγήματα, Κολικός. Δυσκοιλιότητα. Πιτυρίαση, Στοματικές Παθήσεις. Δερματίτιδα, Διαβήτης. Οίδημα, Μυκητώδης Λοίμωξη. Έρπης γεννητικών Οργάνων. Έρπης Απλός και Ζωστήρας, Υπέρταση. Λοιμώξεις. Τσιμπήματα από Έντομα, Κράμπες, Ναυτία. Παράσιτα, Πεπτικό - Δωδεκαδακτυλικό Έλκος. Ψωρίαση, Δερματίτιδα από Υπεριώδη Ακτινοβολία, Εξανθήματα, Σταφυλόκοκκος. Τσιμπήματα από Κεντρί, Τενοντίτιδα. Ελκωτική κολίτιδα. Φλεγμονές Κόλπου, Κιρσοί, Εξογκώματα. Λοίμωξη από ζυμομύκητα. Ουλίτιδα Αιμορροΐδες. Συγκέντρωση Λίπους - Κυτταρίτιδα και Εξάρθρωση.

Σε μελέτη του Δρ. Terry στο Τέξας το1989, σε 30 ασθενείς που έπαιρναν ΑΖΤ χορηγήθηκε αλόη σε μορφή ζελ. Οι ασθενείς ήταν διαβαθμισμένοι σε κατηγορίες I, II, III, ανάλογα με την βαρύτητα της νόσου.
Μετά 90 μέρες χρήσης αλόης:
5 ασθενείς III πέρασαν στο επίπεδο I.
10 ασθενείς III πέρασαν σε επίπεδο II.
10 ασθενείς II πέρασαν σε επίπεδο I.
1 ασθενής I κατατάχτηκε στο επίπεδο 0.
Επίσης παρουσιάστηκε διπλασιασμός των Τ-λεμφοκυττάρων.


Πηγή: ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ.

Αloe vera και η χρήση της ως προσθέτου σε τρόφιμα και ποτά

Τα φυσικά συστατικά της αλόη βέρα έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για χιλιετίες σε κρέμες τοπικής χρήσεως, λοσιόν και παρασκευάσματα φαρμακευτικών προϊόντων. Οι αρχαίοι λαοί έχουν ανακαλύψει την τεράστια θεραπευτική της δύναµη ήδη από την 4η εκατονταετία π.Χ., κυρίως στα εγκαύµατα, τα τσιµπήµατα από έντοµα, τα κοψίµατα, αλλά και γενικά για κάθε δερµατική πάθηση. Αυτές οι βιολογικές δραστηριότητες περικλείουν την προαγωγή της επούλωσης τραύματος, αντιφλεγμονώδη, αντιμυκητιασική, υπογλυκαιμική ή αντιδιαβητική δράση, καθώς και αντικαρκινικές, ανοσοτροποποιητικές και γαστροπροστατευτικές ιδιότητες.

Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, οι κλινικές και εργαστηριακές μελέτες έχουν εντοπίσει οφέλη από μία συστοιχία φυσικών συστατικών για τη φροντίδα του δέρματος. Ο πόσιμος χυμός αλόης βέρα προσδίδει στη διατροφή πρώτες ύλες πλούσιες σε κολλαγόνο και ελαστίνη, τα οποία παράγουν και διατηρούν ένα πραγματικά υγιές δέρμα. Επιπλέον, το δέρμα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα θρεπτικά συστατικά καθημερινά για να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των επιπτώσεων της γήρανσης του δέρματος. Χρησιμοποιείται για δερματολογικές διαταραχές, αφού είναι ωφέλιμη για τη θεραπεία της ψωρίασης και της ατοπικής δερματίτιδας, λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων της. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου, αφού έχουν αντιπολλαπλασιαστικές και ανοσοδιεγερτικές ιδιότητες.

Η δυσκοιλιότητα είναι το πιο κοινό γαστρεντερικό σύμπτωμα σε όλο τον κόσμο και είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου. Σε μια μελέτη διερευνήθηκε η αποτελεσματικότητα των υδατικών εκχυλισμάτων των φύλλων της Aλόης. Το εκχύλισμα βελτίωσε την εντερική κινητικότητα, εφόσον αύξησε τον όγκο των κοπράνων, οπότε εμφανίζει και σημαντική καθαρτική ιδιότητα. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση της είναι πιθανό να μην είναι ασφαλής, λόγω κίνδυνου αφυδάτωσης και ηλεκτρολυτικών διαταραχών.

Η Αλόη Βέρα είναι ένα παραδοσιακό φάρμακο για το σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ) σε πολλά μέρη του κόσμου, διότι είναι σε θέση να ανακουφίζει τη χρόνια υπεργλυκαιμία και το διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ, τα οποία είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακές επιπλοκές. Επίσης, έχει καταδειχθεί μία ευεργετική επίδραση της γέλης Aloe vera στη γλυκόζη του αίματος και στα επίπεδα λιπιδίων σε διαβητικά άτομα. Σε σχετικές κλινικές δοκιμές, σε 72 διαβητικές γυναίκες χορηγήθηκε χωρίς φαρμακευτική αγωγή μία κουταλιά της σούπας Aloe vera gel ή εικονικού φαρμάκου για 6 εβδομάδες. Τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και των τριγλυκεριδίων ορού μειώθηκαν σημαντικά με θεραπεία Aloe vera , αν και οι συγκεντρώσεις χοληστερόλης δεν επηρεάστηκαν (Yongchaiyudha et al., 1996 ). Περαιτέρω, εκχύλισμα φύλλων Aloe vera χορηγήθηκε σε 60 ασθενείς με υπερλιπιδαιμία σε μια 12-εβδομάδων ελεγχόμενη κλινική δοκιμή και οδήγησε σε σημαντικά μειωμένα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης του ορού, των τριγλυκεριδίων και των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL).

Στο Πανεπιστήµιο της Οκλαχόµα έχουν διενεργηθεί έρευνες σχετικά µε την εφαρµογή αλόης στην οδοντιατρική πράξη, µε εξαιρετικά αποτελέσµατα. Αναφέρετε πως οι οδοντόκρεµες από αλόη ή από εκχύλισµα αυτής συµβάλλουν στην καταπολέµηση της αιµορραγίας των ούλων και της ουλίτιδας, καθώς και στην πρόληψη τερηδόνας, χωρίς να έχει διαβρωτική δράση.

Παράλληλα, η χρήση Aloe vera έχει και ιδιότητες αποτοξίνωσης, λόγω αφοµοίωσης του καλίου που περιέχει, αφού βελτιώνει και διεγείρει τη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών, των κύριων οργάνων αποβολής των τοξινών από τον οργανισμό. Η αλόη περιέχει ουρονικό οξύ, το οποίο αποµακρύνει τοξικά υλικά από το εσωτερικό των κυττάρων. Την πρώτη φορά που καταναλώνεται, η αλόη τείνει να προκαλεί διάρροια, επειδή προκαλεί εσωτερική εξυγίανση του εντέρου από βακτηρίδια, καθώς και από τροφές που έχουν παραµείνει στις πτυχές ή σε εκκολπώµατα του εντέρου.

Οι κύριες επιστημονικές χημικές αναλύσεις σε αυτό το θαυματουργό φυτό αποκαλύπτουν ότι περιέχει μαννόζη και κάποια πολυμερή γλυκόζης και άλλα σάκχαρα καθώς και βιταμίνες Α, Β1, Β2, Β6, Β12, C και Ε, φολικό οξύ, νιασίνη και ανόργανα άλατα, ενισχύοντας τη βιοδιαθεσιµότητα. Σύµφωνα µε µια µελέτη του Πανεπιστηµίου California Davis, που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο Πειραµατικής Βιολογίας (Experimental Biology Convention), το ζελέ της Αλόης Βέρα ενισχύει την απορρόφηση και την αποτελεσµατικότητα άλλων διατροφικών στοιχείων. Τα αποτελέσµατα των δοκιµών µε τυχαίες γενετικές διασταυρώσεις έδειξαν ότι το ζελέ συβάλλει στην ενίσχυση της απορρόφησης των βιταµινών C και Β12. Ο δρ. Sridevi Devaraj, Associate Professor sτο Εργαστήριο Αθηροσκλήρωσης και Μεταβολικής Έρευνας του Πανεπιστηµίου California - Davis, δήλώσε ότι η κατανάλωση Αλόης Βέρα µαζί µε συµπληρώµατα Βιταµινών είναι ευεργετική, ιδιαίτερα για τα άτοµα εκείνα, για τα οποία η έλλειψη βιταµίνης Β12 αποτελεί πρόβληµα.

Εκτός από αυτά, περιγράφονται και άλλα συστατικά, όπως γλυκοπρωτεΐνες, ένζυμα, αμινοξέα που θεωρούνται από τους καλύτερους βιοδιεγερτικούς παράγοντες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού που υπάρχουν στην φύση. Έτσι, µπορεί να ενισχύει τόσο τον µεταβολισµό όσο και την άµυνα του οργανισµού γενικά. Ο καλύτερος τρόπος για να πετύχουμε την πρόσληψή τους είναι να προσλαμβάνετε καθημερινά Aloe Vera Gel.

Πίνοντας από αυτόν τον χυμό μπορεί κανείς να επιτύχει ρύθμιση του βάρους και των επιπέδων ενέργειας , επιτρέποντας στο σώμα να καθαρίσει το πεπτικό σύστημα. Η διατροφή του ανθρώπου συνήθως περιλαμβάνει πολλές ουσίες, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν κόπωση και εξάντληση. Η τακτική λήψη αυτού του χυμού εξασφαλίζει μια μεγαλύτερη αίσθηση ευημερίας, που επιτρέπει να αυξηθούν τα επίπεδα ενέργειας και βοηθούν στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.

Η Αλόη έχει συνεπώς επικουρικό χαρακτήρα, αφού χρησιμοποιείται αδιάκοπα στην ιατρική και στην κοσμετολογία, ενώ παράλληλα η κατανάλωση της βοηθά τον ανθρώπινο μεταβολισμό και ο συνδυασμός της με άλλα τρόφιμα και ποτά αυξάνει την απορρόφηση άλλων διατροφικών στοιχείων απαραίτητων για έναν υγιή οργανισμό. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιείται και να καταναλώνεται πάντα με οδηγίες ενός ειδικού υγείας, για να μην υπάρχουν δυσάρεστες συνέπειες του οργανισμού.

ΠΗΓΗ: mednutrition

Η καλλιέργεια και η χρήση της Αλόης στην Ελλάδα

Ένας μεγάλος παραγωγός αλόης (Aloe Vera), αποκαλύπτει τα μυστικά της καλλιέργειάς της.

Στο στρέμμα μπορούν να φυτευτούν από 1.200 έως 1.300 φυτά. Τα φυτά φυτεύονται σε σειρές, σε απόσταση 75 cm το ένα από το άλλο, ενώ ίδια είναι και η απόσταση της μίας σειράς από την άλλη.

Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα είναι από το Μάρτιο έως και τον Ιούλιο (δεν έχει πολύ ζέστη). Προτείνουμε όταν παραλάβει ο παραγωγός τα φυτά να τα κρατήσει περίπου 1-4 εβδομάδες στη συσκευασία που τα έχει αγοράσει, στο χώρο που θα τα φυτέψει, ώστε να εγκλιματιστούν καλύτερα όταν φυτευτούν. Είναι καλό να ανοίγουμε ένα λάκκο 15-20 πόντους και να βάζουμε με την χούφτα μας λίγη κοπριά (ιδανική είναι αυτή που προέρχεται από πρόβατα και κότες, ανακατεμένη, «σβησμένη» τουλάχιστον 5 ετών).

Το φυτό δεν χρειάζεται πολύ νερό, ανάλογα με το χωράφι από 10 έως 15 ήμερες από 1 έως 1,5 λίτρο το φυτό – αυτά για την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Το φυτό μετά από τον δεύτερο χρόνο βγάζει παραφυάδες, περισσότερες από 10 το καθένα, που μπορείτε μετά από λίγο να αφαιρέσετε και να μεταφυτεύσετε, μεγαλώνοντας την καλλιέργεια σας ή πουλώντας τα στα φυτώρια, έτσι ώστε να έχετε ένα πρόσθετο εισόδημα από τα 2 χρόνια.

Το φυτό όταν φτάσει τα 4 χρόνια βγάζει ένα κίτρινο λουλούδι που είναι το σήμα κατατεθέν της Aloe Vera (barbadensis miller). Είναι τότε η περίοδος που μπορείτε να κόβετε τα φύλλα από το έδαφος προς τα πάνω γιατί τώρα έχει συμπληρώσει τα 200 και πλέον συστατικά που χαρακτηρίζουν το φυτό.

Από κάθε φυτό μπορείτε να κόβετε το λιγότερο 4 φύλλα κάθε φορά και για 3 ή 4 φορές τον χρόνο.

Άρα από ένα στρέμμα μπορούμε να πάρουμε το λιγότερο 13.000 φύλλα.

Το βάρος του φύλλου είναι από 400 g έως και 800 g έτσι στο στρέμμα μπορούμε να έχουμε περίπου 7.000 kg προϊόντος. Το κάθε φύλλο μπορεί να δώσει το 70-80% του βάρους του σε μορφή τζελ.

Βασική χρήση

Με τα φρέσκα φύλλα μπορεί κανείς να εντάξει την Αλόη στην καθημερινή διατροφή του, απολαμβάνοντας τις ευεργετικές της ιδιότητες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ζελέ του φύλλου της αλόης για να φτιάξετε μόνοι σας πόσιμο χυμό αλόης, που είναι από τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής.

Έχοντας πάντα ένα φύλλο αλόης στο σπίτι, μπορείτε να αντιμετωπίζετε άμεσα μικροατυχήματα, τόσο τα δικά σας όσο και των αγαπημένων σας τετράποδων.

Μπορείτε ακόμα να παρασκευάσετε μόνοι σας κρέμες και να προσφέρετε μια φυσική ασπίδα προστασίας κατά του γήρατος στο πρόσωπο και το σώμα σας.

Εξαγωγή του ζελέ της αλόης από το φύλλο

Αφού πλύνετε πολύ καλά το φύλλο με άφθονο νερό, κόψτε το κομμάτι που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.

Με ένα μαχαίρι αφαιρείτε τις ακανθώδες άκρες του φύλλου. Στη συνέχεια ξεπλύνετε πάλι με κρύο νερό.

Αφαιρείτε τον εξωτερικό φλοιό του φύλλου και από τις δύο πλευρές τοποθετώντας το μαχαίρι σας με το πίσω μέρος του στην εσωτερική πλευρά του φύλλου και 1-2 χιλιοστά από τον εξωτερικό φλοιό, τραβώντας το στην αντίθετη κατεύθυνση.

(Εναλλακτικά μπορείτε να αφαιρέσετε το ζελέ από το φύλλο χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι)

Βάλτε το ζελέ αλόης σε ένα μπλέντερ και αφού ομογενοποιηθεί καλά, βάλτε το σε ένα μπουκάλι και τοποθετήστε το στο ψυγείο.

Καθημερινά μπορείτε να προσθέτετε την συνιστώμενη δόση (50 ml) σε ένα ποτήρι νερό ή χυμό. Επίσης μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για επάλειψη του δέρματος. Το εξωτερικό (φλοιό) του φύλλου δεν πρέπει να το καταναλώνετε από το στόμα αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιείτε για τις επαλείψεις στο δέρμα.

Πηγή: www.louisaloe.com